คติสอนหญิง: เจ้าสาวที่กลัวฝน กับ เจ้าสาวที่อยากตากฝน

ที่จริงเรื่องนี้ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่น่าสนใจนัก เพราะเป็นเรื่องของ "ความรัก กับ ผู้หญิง"

แต่พอโตมาในระดับหนึ่งทำให้ฉันคิดว่า มันน่าคิด น่าสนใจเหมือนกันนะ เมื่อฉันได้เห็นความรักของผู้หญิงในแต่ละช่วงวัย ตามวัยที่เพิ่มขึ้นของตัวฉันเอง ทำให้มองเห็นอะไรหลายๆ อย่างที่น่าพูดถึง คือเรื่องความรักของผู้หญิงแต่ละช่วงวัยที่มีปัญหา มีความน่าสนใจแตกต่างกัน ฉันแอบสังเกตความรักของเพื่อนๆ หลายคน ตั้งแต่ยังวัยรุ่น ผู้หญิงวัยรุ่นจะแบ่งเป็นสองพวก คือ พวกสนใจความรัก กับ ไม่สนใจความรักเลย

จนเวลาผ่านไปหลายปี ฉันยังแอบสังเกตความเป็นไป เรื่องความรักของพวกเขาอยู่ คราวนี้เป็นความรักในวัยผู้ใหญ่เป็นความจริงขึ้น คือความสุข ความทุกข์ เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง เพราะเป็นความรักที่ต้องหาใครสักคนมาอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต

พอถึงเวลานี้ ฉันยังคงเห็นผู้หญิงแบ่งเป็นสองพวก แต่เป็น "เจ้าสาวที่กลัวฝน" กับ "เจ้าสาวที่อยากตากฝน"

เจ้าสาวคนไหนที่กลัวฝนก็ช่างเขาเถอะนะ เพราะฉันไม่รู้ความละเอียดอ่อนในใจเขา หรือเขาอาจจะมีความสุขดีกับการอยู่ในที่ร่ม อบอุ่น สบาย ห้อมล้อมไปด้วยเพื่อนพ้อง พี่น้อง เรื่องอะไรจะต้องไปเดินตากฝนให้มันวุ่นวาย

ที่ฉันสนใจตอนนี้ คือเจ้าสาวที่อยากตากฝน ผู้หญิงที่อยากมีความรัก อยากมีคนรักแต่ยังไม่มีและพยายามที่จะมีจนเป็นกังวลเกินไป มักจะเกิดกับผู้หญิงที่อยู่ในวัยที่เหมาะสมแล้วเป็นผู้ใหญ่พอแล้วแต่ยังไม่มีแฟน ผู้หญิงรอบๆ ตัวฉันหลายคนเป็นแบบนี้ แล้วยังมีผู้หญิงอีกมากมายที่กังวลกับเรื่องแบบนี้ เมื่อไม่มีแฟนก็พยายามมี ผู้ชายหลายคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต จึงรักกันได้ไม่นานนัก เพราะความรีบตากฝนนี่แหละ

ฉันทะเลาะกับเพื่อนคนหนึ่งเป็นประจำกับเรื่องนี้ แล้วก็ยังคงทะเลาะกันอยู่สม่ำเสมอ "เธอคนนั้นอยากตากฝน แต่ฝนไม่ตกสักที" ส่วนฉัน ! ไม่อยากให้เธอรีบตากฝน เพราะไม่อยากเห็นเธอเป็นหวัดซ้ำๆ ซากๆ ก็หลายครั้งที่ความรักเธอไปไม่รอด ด้วยเหตุผลทางธรรมชาติของผู้หญิงกับผู้ชาย ฉันถามเธอว่าจะรีบไปไหน... (อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนสิ !) เธอตอบว่า เธอไม่อยากอยู่คนเดียว กลัวมีลูกช้า เดี๋ยวลูกปัญญาอ่อน เดี๋ยววิ่งไล่จับลูกไม่ไหว กลัวไม่มีใครดูแล กลัวคนว่าทำไมหาแฟนไม่ได้สักที เพราะคนอื่นเขามีกันหมดแล้ว

อ่านถึงตรงนี้เธอคงคิดว่าเพื่อนฉันเป็นสาวแก่ไม่มีใครมาจีบ ไม่เลย.. เธอเพิ่งจะ 20 ต้นๆ และก็เป็นคนสวย และที่ว่ามีลูกช้าแล้วลูกจะปัญญาอ่อนก็ไม่เห็นจะจริงเลย โกหกทั้งเพ !

ก็พ่อแม่เพื่อนฉันเกือบทุกคนก็มีพวกเขาหลังอายุ 30 กันทั้งนั้น ฉันเห็นพวกเขาเรียนเก่งกันทุกคน เป็นหมอ เป็นวิศวกร เป็นครูเป็นอาจารย์กันทั้งนั้น สอบชิงทุนไปเรียนต่อเมืองนอกได้ก็เยอะ ไม่เห็นมีใครเอ๋อ ! เด๋อด๋าสักคน

เพราะพ่อแม่ของพวกเขามีลูกในวัยที่พร้อม ทั้งวัยวุฒิ คุณวุฒิ อีกทั้งฐานะทางการเงิน สามารถดูแลลูกให้โตมามีคุณภาพในทุกๆ ด้าน สามารถสร้างครอบครัวและสังคมที่แข็งแรงต่อไป เนี่ยแหละที่ฉันพยายามหาคำตอบ และก็เหมือนจะได้คำตอบที่เป็นเหตุผลฟังขึ้นดี เลยอยากเล่าสู่กันฟัง...

เอาล่ะ ! เจ้าสาวที่อยากตากฝนทั้งหลายอย่าเพิ่งซีเรียส ถ้าเธอยังไม่มีแฟนหรือยังหาแฟนไม่ได้ มีผู้เชี่ยวชาญท่านหนึ่งให้เหตุผลที่น่าเชื่อถือ (อันนี้ ฉันไม่ได้คิดเอาเองหรอกน่า) และเป็นไปได้เกี่ยวกับผู้หญิงในวัยหนึ่งอย่างน่าสนใจ เขาบอกว่า ตามธรรมชาติของจิตใจผู้หญิง เมื่อถึงช่วงวัยหนึ่ง อาจเป็นรอยต่อของความเป็นเด็กกับผู้ใหญ่ต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้นแต่ยังขาดความมั่นใจ เมื่อต้องพึ่งพาครอบครัวน้อยลง จึงกลัวที่ต้องอยู่คนเดียวเลยอยากแต่งงานมีครอบครัวที่สมบูรณ์เป็นของตัวเอง คือผู้หญิงที่อยู่ในช่วงอายุ 20 จนถึง 25 ปี

ในขณะที่ผู้ชายในวัยเดียวกัน เขากำลังก้าวผ่านพ้นวัยรุ่นและภูมิใจกับความเป็นผู้ใหญ่ ทางด้านจิตใจผู้ชายจะโตช้ากว่าผู้หญิงนิดหน่อย เขาเลยสนุกกับชีวิตผู้ใหญ่ที่ทำอะไรได้อิสระเสรี สนุกกับงาน สนุกกับการใช้เงินของตัวเอง และพึ่งพาตัวเองได้ เขาจึงหวงแหนอิสระ และกลัวการผูกมัดเป็นที่สุด

ความต้องการมันสวนทางกัน คล้ายๆ กับผู้ชายพยายามวิ่งหนี ส่วนผู้หญิงพยายามวิ่งตาม ที่จริงแล้วเขาไม่ได้หนีเธอหรอก เขาแค่กำลังเห่อชีวิตที่เป็นของเขาอย่างเต็มที่ เดี๋ยวอีกสักพักความรู้สึกของเจ้าสาวที่อยากตากฝนจะเปลี่ยนไป

เมื่อพ้นช่วงนี้ไปจนอายุเกิน 27 ปีไปแล้ว ผู้หญิงจะเริ่มมีความมั่นใจ นับถือตัวเอง เชื่อมั่นในตัวเอง ไม่เดือดร้อนกับความสวยหรือไม่สวยของตน ยอมรับและนับถือตัวเองมากขึ้น เธอจะมีความสุขและสนุกกับชีวิต มีภาระหน้าที่ให้รับผิดชอบ จนลืมเรื่องแฟน หรือเรื่องแต่งงาน แต่ผู้หญิงมักจะได้แต่งงาน หรือมีแฟนที่ดีในช่วงนี้ เพราะความนับถือตัวเอง ความมั่นใจ จะทำให้ผู้หญิงค่อยๆ คิด ค่อยๆ เลือก จะมีแฟนหรือไม่มีแฟนก็อยู่ได้ พึ่งพาตัวเองได้

ส่วนผู้ชายที่เคยเป็นเด็กซน จนถึงวัยหนึ่ง เขาจะนิ่งพอและอยากมีครอบครัว และที่แน่ๆ คนที่อยากตากฝนจริงๆ น่ะ คือผู้ชายต่างหากล่ะ ผู้ชาย... เป็นเพศที่กลัวการอยู่คนเดียวมากกว่าผู้หญิงเสียอีก แล้วเขาจะเป็นฝ่ายเข้ามาหาผู้หญิง และขอผู้หญิงแต่งงานเอง

รถไฟขบวนสุดท้ายไม่มีในโลกหรอก เพราะคนเราต้องเดินทางตลอดชีวิต ยอมตกรถสักพักเถอะ รอให้เช้า และมีขบวนใหม่มา ดีกว่ารีบโดดขึ้นขบวนสุดท้าย ที่มันสนิมเขรอะ ผุๆ พังๆ ระวัง ! จะเป็นบาดทะยักตาย

"ใจเย็นน่าเจ้าสาวทั้งหลาย รับรองได้....ไม่ว่าเธอจะสวยมาก สวยน้อย หรือสวยพอดีๆ พอถึงเวลาที่เหมาะสมเมื่อไหร่ เจ้าสาวทุกคนจะได้ตากฝนแน่นอน..."