แง่คิด : ความในใจของชายที่มีแฟน"ไม่บริสุทธิ์"

.....ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่หน้าตาธรรมดาไม่หล่อ ไม่ขี้เหร่จัดว่ากลางๆ โดยปกติเป็นคนขี้อายครับไม่เคยจีบใครก่อน แต่ก็มีสาวๆ มาชอบเหมือนกัน โดยที่เป็นคนขี้อายก็เลยไม่มีแฟนสักทีก็เอาแต่เรียนผมจัดว่าเป็นคนที่เรียนดีคนหนึ่ง

จนเรียนจบเริ่มทำงานก็เริ่มรู้สึกเหงาเวลาที่เห็นคนเดินจับมือกัน ในขณะที่เราต้องเดินคนเดียว แล้วเธอก็ผ่านเข้ามาในชีวิตผม เธอก็ทำงานที่เดียวกับผมนั่นเอง ตอนนั้นใครที่เคยมีรักแรกพบก็คงจะรู้สึกแบบเดียวกับผมแน่ๆ เราสองคนสนิทกันเร็วมาก ซึ่งมารู้ทีหลังว่าเธอเองก็ปิ๊งผมเหมือนกัน ด้วยความที่ใจมันตรงกันเราก็เลยเป็นแฟนกัน หลังจากที่รู้จักกันเพียงเดือนครึ่งเท่านั้น หลายคนอาจบอกว่ามันเร็ว แต่ว่าทุกอย่างมันลงตัวไปหมด เราคุยกันทุกเรื่องจนมาถึงเรื่อง sex

ต้องบอกก่อนว่าตอนนั้นผมยังไม่เคยมีอะไรมาก่อน และอยากจะบอกให้ทุกคนทราบว่าคนที่ยังไม่เคยก็ยังหวังให้คนรักยังบริสุทธิ์อยู่เหมือนในความคิดของผม มันคงเป็นอะไรที่สวยงามถ้าได้มีอะไรครั้งแรกด้วยกัน ซึ่งตอนนั้นผมก็เลยถามตรงๆ ไปว่าเธอเคยมีอะไรแล้วหรือยัง?

เธอก็อึ้งไปพักหนึ่งแล้วตอบว่า "ถ้าเราตอบว่าเคยแล้ว เธอจะยังรักเราอยู่หรือเปล่า"

ตอนนั้นใจผมก็เต้นมากแต่ฝืนตอบไปว่า "รักสิ"

แล้วเธอก็บอกว่าเธอเคยแล้วกับแฟนเก่า ซึ่งเธอบอกว่าเพราะความหล่อและคารมดีทำให้เธอยอม ความรู้สึกตอนนั้นผมเหมือนทั้งโลกหยุดนิ่งและอึ้งไปนานเลย ผมบอกว่าปวดหัวแล้ววางสายเข้านอนเลย ตลอดทั้งคืนคิดฟุ้งซ่านไปหมด คำถามมีเต็มหัว ทำไมเธอง่ายจัง.. ทำไมถึงยอม.. นึกภาพบัดสีระหว่างแฟนเก่ากับเธอทั้งหมดนั้นทำให้ผมรับไม่ได้ คุณต้องเข้าใจนะว่า ผู้ชายที่ยังไม่เคยส่วนมากจะคิดเหมือนผม (กลุ่มผมส่วนมากเป็นเด็กเรียนดีเรื่องอย่างนี้ไม่ค่อยยุ่งนักทำให้หลายคนยังซิงๆ อยู่) เพื่อนผมแต่ละคนก็คิดอย่างผมทั้งนั้น คืนนั้นก็เลยตัดสินใจว่า เอาล่ะ..มันคงจบลงแล้ว พรุ่งนี้จะไปบอกเลิกกับเธอ ทั้งๆ ที่ผมรักมากและเจ็บมาก ผมหลับพร้อมกับน้ำตาท่วมหมอน

พอตอนเช้าเจอเธอที่ทำงาน คำแรกที่เธอพูดคือเมื่อคืนเป็นอะไรหรือเปล่า ภาพที่ผมเห็นก็คือ เธอยังสวยเหมือนวันแรกที่ผมเจอ ยังน่ารัก ยังยิ้มแย้ม ยังแจ่มใส ไม่ต่างจากวันแรกที่ผมตกหลุมรัก ผมเลยคิดได้ว่าที่เรารักมันคือสิ่งเหล่านี้ต่างหาก ไม่เกี่ยวกับเรื่อง sexเลย เรื่องที่จะบอกเลิกก็หมดจากหัวไปทันที

ทุกวันนี้ก็คบกันมากว่า 7 ปีแล้วและผมคิดว่า รักครั้งนี้จะเป็นรักครั้งแรกและครั้งเดียวของผม เป็นพลังที่ทำให้ผมมีชีวิตอยู่ เป็นจุดหมายปลายทาง เป็นแรงบันดาลใจ ผมยอมรับว่าบางครั้งนานๆ ที ก็นึกถึงเรื่องเธอกับแฟนเก่าบ้าง ซึ่งทุกครั้งผมจะหงุดหงิดใจมาก จนพาลไปทะเลาะบ่อยๆ โดยไม่ได้บอกเธอว่าผมโกรธเรื่องอะไร ดูเธอเสียใจมากแต่เธอก็ยังดีกับผมเสมอมา

จนวันนี้ผมบอกได้เต็มปากเลยว่า ผมเลิกคิดแล้วเรื่องเธอจะมีอะไรกับใครมาก่อน มันไม่สำคัญเลย เพราะสิ่งที่เธอให้ผมนั้นมันมีค่ามากกว่าแค่เยื่อบางๆ เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตผม นั่นคือ ความรัก ความห่วงใยที่เธอให้ผม เธอคือแรงบันดาลใจให้ผมก้าวเดินต่อไป สิ่งเดียวที่ผมต้องการจากเธอคือขอให้ผมเป็นคนสุดท้ายของเธอ

ผู้ชายที่ได้เป็น "รักแรก" ของผู้หญิง อาจจะเป็น "คนโชคดี"

แต่ผู้ชายที่ได้เป็น "รักสุดท้าย" สิ เป็น "คนโชคดีที่สุด" -----

ที่มา webboard มีชื่อแห่งนึง..

...คนเราไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงอดีตได้ เมื่อตัดสินใจทำอะไรสักอย่างแล้วก็คงต้องยืดอกยอมรับผลที่จะเกิดขึ้นอย่างเต็มใจ ในความคิดของเรานะ.. ความผิดพลาดในอดีตเป็นเพียงความทรงจำอันปวดร้าวที่เป็นเหมือนฝันร้าย ที่มันเจ็บปวดทรมาณตลอดเวลาที่เราอยู่ในความฝันนั้น แต่ทันทีที่เราลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อพบเจอกับความจริงที่อยู่ตรงหน้านี้สิคือสิ่งที่เราต้องทำให้มันดีที่สุด .. คิดว่าอย่างนั้นนะ..

มันคงจะดี ถ้า "ความรัก" จะเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในชีวิตของคนๆ หนึ่ง อาจจะต้องรอนานกว่าจะได้เจอคนที่เกิดมาเพื่อเป็นคู่ของเรา กว่าจะหลุดพ้นจากความเหงาที่เดียวดายมาสู่ชีวิตที่สมบูรณ์และมีความสุข บางครั้งอาจจะใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อค้นหาคนๆ นั้น แต่มันก็คงจะดีกว่าการหลงทางอยู่ในสิ่งที่คิดไปเองว่ามันคือ "ความรัก" ที่มันไม่มีวันเป็นจริง ความทรมาณจากการรอคอยมันคงดีกว่าความเจ็บปวดเพราะความรักที่ผิดพลาด..ใช่ไหม..

สำหรับเราแล้วได้แต่หวังว่า คนรักที่เราตัดสินใจเดิมพัน "ชีวิต" กับ "จิตใจ" ของเค้าแล้วนั้นคงจะเป็นคนแรกและคนเดียวในชีวิต สิ่งที่หวังจะเป็นจริงได้หรือไม่ เราอาจต้องใช้เวลาพิสูจน์ยาวนานเท่าชีวิตของเราเองเลยทีเดียว..